Etiqueta: <span>Ligoteo</span>

JUERGATIK ETXERAKO BUELTA

Buff, zelako mozkorra… Ohera sartu baino lehenago dutxa hartu eta zerbait jatea desiatzen ari zara. Zelako luze egiten ari zaizun txosnetatik etxerako buelta… Ai, zer da hori? Pausuak entzun dituzu. Norbait dator zure atzetik ala? Ba ez. Ez dator inor. Tuntun, tuntun, tuntun. Bihotza taupada bizian jarri zaizu; ahotik ziztu bizian irten behar zaizun zaldi zoroa da. Lasaitu, aber, zure irudimena dela diotzazu zure buruari. Tuntun, tuntun, tuntun. Bihotz taupadak arnasarekin nahasten zaizkizu eta bihotz taupadak, pausuekin. Tuntun, tuntun, tuntun. Portaleko atea irekita dago. Hasi korriketan, atera heldu behar zara. Benga, benga…!

 Zure etxeko atarian zaude, sarrerako atea zure bizkarrean itxi berri. Izerdi tantakadak bekokitik behera erortzen zaizkizu. Arnasestuka zabiltza. Korrika batean etorri zara zubitik hona! Pausuak benetan entzun dituzu? Norbait etorri da zure atzetik? Ala zure irudimena izan da?

Beldurrak burua endredatu eta gorputz osoa paralizatzen digu. Beldurrak, iluntasunean, ez dagoena ikusarazten digu, sentiaraztencaperucita-roja-lobo gaitu txiki eta hauzkor, egiten gaitu ahul. Izan ere, beldurrean hezten gaituzte. Une oro, nondik, noiz eta nola ezin dugun joan esaten digute. Ahulagoak omen garelako, hauzkorragoak. Erasotuak izanez gero, akabo. Eta hori dena  sinistuarazteaz arduratzen diren hamaika ipuin, mandato sozial eta zurrumurru ditugu gurean. Zuri, ere, esan dizkizute? Kontuz izateko gauean, bakarrik ez etortzeko etxera, ez joateko horrela jantzita…? Txanogorritxuren ipuina kontatu digute, etxera bueltatzeko ordua jarri digute, eskolako inguruetan bortxatzailea zegoenaren zurrumurruak zabaldu dituzte…

Maitena Monroy-k   ikara sexuala deitzen dio horri. Alegia, emakumeak kontrolpean mantentzeko, gizarte sexistak elikatzen duen beldurra: “ Emakumeak kontrolatzeko modu bat da. Familiak eta lagunek, intentzio onez, mezuak igortzen dizkigute une oro, babesteko. Baina babes faltsua da, zeren eta, ikara igortzen digute, esaten digute ezin dugula ezer egin. Hobeto dela ez arriskatzea”. Esteka honetan elkarrizketa osoa irakur dezakezu.

Baina azaldu al digute inoiz, nola defendatu gure buruak? Txikitan norbaitek joz gero, esaten ziguten guk ere jotzeko edo irakaslearengana joateko?  Erakutsi ziguten nola eman ukabilkada bat? Ostiko on baten teknika? Ez. Baina, seguru, gure nebari, lehengusuari, klaseko mutilei baietz. Kriston entrenamendua izan dute: ez egin negarrik, bildurra baduzu hortzak estutu, klaseko horrek berriro jotzen bazaitu hau egin behar duzu…  Eta, zergatik, sexu erasoak prebenitzeko hainbeste mezu neskoi, eta, hain gutxi, mutilei? Esaten diete nola portatu, nola ez erasotu? Azaldu diete sexu-harreman  baten eta sexu-eraso baten arteko ezberdintasuna?

mujer maravilla
«Mujer Maravilla» superheroia

Arriskua egon arren, ez gara etxean geratuko, dena, gure logelatik kanpo gertatzen den bitartean, ezta?Juergak, bidaiak, kontzertuak, abenturak… Sinistu behar dugu ausartak, indartsuak garela. Bagarelako. «Mujer Maravilla»-k dioen bezala, erraza da kateak haustea, baldin eta badakizu ahal izango duzula . Zure burua defendatu ahal izango duzu, baldin eta,  zure buruarengan sinisten baduzu!Dena dela,  beti har ditzakezu badaezpadako neurriak: lagunei esan nora zoazen, mugikorra aldean eraman… Hala ere, oraindik ere, seguru sentitzen ez bazara, parte-hartu  autodefentsa ikastaroetan !

Arazoa, askotan, beste herri batzuetako jaietatik bueltatzen garenean izaten dugu. Zenbat alditan bueltatu behar izan gara gure gurasoekin edo autostop egin etxera bueltatzeko…? Izan al duzu inoiz arazoren bat beste herrietako jaietatik bueltatzen? Arazo lez ikusten duzu, arrisku bezala? Ba al zenekien, munduko herrialde desberdinetan taxi rosak jarri dituztela? Bartzelonan, Mexikon … Emakumeen aurkako sexu agresioak prebenitu, asmoz, emakumeek gidatutako taxiak dira horiek. Zer, antolatuko ditugu Euskal Herrian ere, gure taxi lilak ?


07/09/19

LIGATZERAKOAN: NON DAGO MUGA?

Txosnatan zaude eta aspaldi fitxatuta duzun horrekin tonteatzen hasten zara. Begirada bat botatzen diozu, berak ere zuri beste bat… Irrifarre bat, hurbiltzen zara. Hitz bat, galdera bi eta dantzatzen hasten zarete. Ferekak, musu iheskorrak… Halako baten, lagunak datoz, tabernetara doazela. Ahaztuta zenituen, hain gustora zeunden…! Hasieran ez dakizu zer egin, baina erabakitzen duzu beraiengana joatea. Kointzidituko duzue beranduago, eta, bestela, geratuko zarete beste egunen baten! Esan egiten diozu baina ez dio graziarik egiten. Esaten dizu ea nola berotu dezakezun horrela eta gero joan.  Ez izateko hain “monja”.

nire erabakia
Nire alua, nire erabakia, nire gorputza, nire ahotsa

Horrelako egoera batean, besteak esaten digunak asko eragin gaitzake, txarto sentiarazi, ematen du arazoa gugan dagoela.  Baina agian arazoa da sexua ulertzeko modua … Zeren eta, zergatik ulertu hasiera eta bukaera batekin? Zergatik ez ligatu, ligatzearen plazerragatik? Ez da zertan izan behar, soilik, zirri batzuekin hasi eta narrutaldi batetan amaitzen den zerbait. Sexualitatea zerbait zabalagoa da, azken finean, plazerra bilatzeko eta sentitzeko dugun gure gaitasun propioa da. Eta sentitzeko eta bilatzeko hamaika era daude. Nork dio modu bakar bat dagoenik?

Baliteke tonteatzen bakarrik, jada, disfrutatzen egotea, ezer fisikorik nahi ez izatea. Edota mosu eta zirri batzuekin ikaragarri ongi pasatzea. Edota baliteke, hainbeste gustatzen zaizun pertsona horrekin narrutan egiteko sekulako gogoak izatea, baina nahiago izatea beste egun baterako uztea: mozkortuta zaudelako, nekatuta, urduri…  Norberak erabakitzen du  zer egin nahi duen, norekin eta nola.   Nahiz eta gau osoan biak berotzen ibili zareten, nahiz eta txortan egiten zaudeten, beti duzu aukera ezetz esateko.  Ez bazaude eroso, ez bazaizu gustatzen egiten ari zaretena… Adierazi sentitzen duzuna, nahi duzuna, BELDURRIK GABE ! Edozein momentutan esan dezakezu EZETZ!  Denak balio du beti ERRESPETUA dagoen bitartean. Ez zaitzatela txarto sentiarazi, zeren eta, zure gorputzarekin, zure plazerrarekin zer egin nahi duzun erabakitzeko eskubidea duzu. Sexua plazerra disfrutatzeko delako, ez txarto pasatzeko.

Bale, norbaitek esango du frustrantea izan daitekeela, ilusioak egin eta gero, ezetz bat jasotzea. Ez gertatzea esperotakoa. Baina zer egingo diogu ba? Onartzea tokatzen zaigu. Bi pertsonek sexu harremanak izatea erabakitzen dutenean, bien arteko erabakia da. Batek zerbait egin nahi ez duenean, HOR DAGO MUGA. Gainera, beste pertsona horrek ezer gehiago ez duenean nahi, zertarako ekin?   Ez jarri zure plazerra bestearen gainetik, entzun eta enpatizatu. Baiezkoa denean, GOZATU! Eta ezezkoa denenean, GAME OVER!

Ligatzeari buruzko zalantzarik geratu bazaizue, bisitatu gure errespetuz  ligatzeari buruzko dekalogoa!

 


07/09/19

JAIAK ETA LIGATZEA

 

Ekainan zehar, Beldur Barik blogean jaiei eta ligatzeari buruz hitz egingo dugu. Badatorrelako uda. Eta udarekin batera jaiak: ondo pasatzeko gogoak, dantza egiteko, jende berria ezagutzeko, ligatzeko… Baina batzuetan badirudi denak balio duela, desfasea guztian egon daitekeela. Baita ligatzerako orduan ere. Eta askotan, hor izaten gara, zalantzatan. Pasatzen ari zaidana, lekuz kanpo dago edo nire paranoia da? Gertatu zaizu?

Ligatzea: non dago muga?
Ligatzea: non dago muga?

Lagunekin juergan zaudela, kriston dantzak botatzen, izugarrizko iskanbila sortzen. Eta bat-batean, koadrila bat hurbiltzen zaizuenean. Hasieran zuekin dantzan, geroago zuekin ligatu nahian. Baina ez duzue ligatzeko gogorik, ondo zaudetelako zuek zuetara. Esan egiten diozue, baina ez dute ulertzen nonbait, hor jarraitzen dutelako. Kriston kaka sartzen.

Edo ezaguna den herriko horrekin hitz egiten hasten zarenean. Hasieran kriston txorradak jaurtiz aurreko egunean telebistan ikusitako zerbaiten gainean, barrezka. Baina baziladak zuregan zentratzen hasten dira. Nabaritzen duzu erdi bazilada erdi ligoteoa dela. Eta, bat-batean, bere eskuak zure titi gainean jartzen dizkizu. Ez dizu egiten hainbesteko graziarik, distantzia jartzen duzu eta jada ez duzu hain maja erantzuten. Bere jarrera: ez izateko hain borde.

Edo norbaitekin ligatu duzunean. Eta ez duzunean joan nahi musu edo zirri batzuetatik haratago. Eta presionatzen hasten zaizunean, esanez, nola utz dezakezun horrela, bero-bero dagoela, ez izateko horrelakoa…

Egoera horiek eta antzekoak ugariak dira. Eta jaien testuiguruan kostatu egiten zaigu bereiztea, zer den juergaren parte eta zer, gehiegikeria, noiz ari diren pasatzen. Zeren eta, aurre egiten dugunean, zerbait erantzuten dugunean, gu gara bordeak, paranoikak, “kortarolloak”…

Bizi izan al duzu horrelako egoerarik jaietan? Zein izan da zure erantzuna? Elkarbanatu gurekin zure bizipen eta estrategiak!


07/09/19

Ligoteo sano. Errespetuz ligatzeko dekalogoa

Gurekin Jai-k hedatutako bideo honetan gau eta jai giroan ohikoak diren matxismo eta lesbofobia jarrerak agertzen dira. Ezagunak egiten zaizkizu? Pentsatu ahal duzu etengabe halakoak bizitzeak ze haserre ematen duen? Eta aldi berean, neskek erantzuten dutenean, askotan bera zakarra, bordea dela esango dute.

Con todo lo que hemos hablado en septiembre sobre el ligoteo y los debates que ha habido en las redes sociales, hemos creado un decálogo de ligoteo sano. A ver qué os parece:

Errespetuz ligatzeko dekalogoa- Decálogo del ligoteo sano

1- Antes de entrar a alguien, fíjate si a la otra persona le está interesando el intento de acercamiento y si es receptiva. Acércate con buen rollo y educación, nunca intimidando. Si te dan largas, no seas cansino o cansina, y no lo fuerces. 

2- Ez ez da. Ezetza ondo onartu, ez hartu zure autoestimaren aurkako eraso bat bezala. 

3- El tonteo no siempre tiene que terminar en algo más. Haber dicho que sí a algo no es un sí para todo lo demás. En cualquier momento se puede decir ‘no’. Pero teniendo empatía hacia la otra persona, sin jugar con sus expectativas.

4- Mutilek lehenengo pausua eman behar dutelaren ideiarekin apurtu. Neska bazara, seinalak bota ordez, aktiboa izan. Neska batek jarrera hori badauka, ez epaitu.

5- Ligoteoa adiskidetasun eskema batetan ulertu, berdinen artean. Rol sexistak errepikatzen ari zareten aztertu.

6- No sientas la presión de dar tu teléfono, Tuenti o Facebook por no quedar de borde. Tienes derecho a elegir quién entra en tu vida, también en la virtual.

7- La clave es la empatía. Lo ideal sería que todo el mundo tuviera una actitud positiva y una sonrisa, pero entiende que a alguien no le apetezca que le entren.

8- Pentsa ze eragin daukaten fisikoak eta estereotipoek (neska barbie, kaña ematen diguten mutilak…) pertsona batez erakartuta sentitzeko unean. Pentsa zenbat aukera galtzen ditugun aurreiritziengatik.

9- Respeta la libertad y la diversidad sexual. No des por hecho la heterosexualidad. Entrar a dos chicas que están juntas, decirles el morbo que te da, es una forma de agresión lesbófoba.

10- Zu zeu izan, maskararik gabe. Pertsonak diren moduan ikusterakoan sexismoa gutxitzen da.

(Dekalogo honetarako sare sozialetan ekarpenak egin dituzte: Marta, Paco, Joanes, Alex, Iruñe, Santiago eta Aitzole)

 


07/09/19

Nork eman behar du lehenengo pausoa? Tomar la iniciativa al ligar

Taberna batetan zaude eta gustatzen zaizun mutil bat ikusten duzu. Zer egiten duzu? Seinaleak bidali: begiradak, irribarreren bat, beraren aldamenean jartzen saiatu… Hala bera konturatuko da gustatzen zaizula eta lehenengo pausoa emango du. Ez zen errazago izango zuzenean zu mutilarengana joan eta zeozer esatea? `Yo ligo yo decido´webgunean azaltzen da oraindik ere ligatzeko orduan neskak rol pasibo bat izatea espero dugula. Irakurri, ea zer iruditzen zaizuen. Noizbait eman duzue lehenengo pausua? Eta zer gertatu da?

Mutilen kasuan gainera egoera horrek eurengan sekulako ardura jartzen du. Agian mutila zara eta lotsatia zara, kostatzen zaizu lehenengo pausu hori ematea. Zergatik espero da beti zu izango zarela izotza apurtuko duena? Ea artikulu honek rol horiek aldatzera animatzen gaituzten!

¿Llevo la iniciativa?… o ¿Espero?

Por Yo ligo yo decido

En esto del ligue parece que nosotras tenemos que llevar un rol pasivo. Es decir, me planto en el lugar adecuado en el momento adecuado justo cuando pasa él, envío “señales” a ver si se da cuenta de que me gusta, intento “coincidir” por donde está él para que me vaya viendo y se de cuenta de que existo, “dejo caer cosas delante de él”, “me insinúo cuando le hablo”, hago comoque… y le echo miles de miradas… a ver si se da cuenta. ¡Parece de chiste! Parece que hay que llamar la atención del chico que te gusta, pero sin hacerlo muy descarao, porque si no…

Si no ¿qué?

¿Qué pasaría si soy yo la que me presento?, ¿si soy yo la que me dirijo a él?, ¿si le digo directamente que me gusta, si me lanzo a ligar, si llevo la iniciativa?

Pues la verdad es que lo he hecho y algunos chicos se asustan. Sí, sí. Y son los mismos chicos que a veces se quejan y dicen que nosotras tenemos que lanzarnos más. Pero luego, coges, te lanzas, y te sale mal!!… porque el tío se corta, no sabe cómo reaccionar, le parece extraño que la tía lleve el “rol activo” o incluso no sabe cómo hacerlo sin ser él el que haya dado “el paso”.

¡Qué difícil es cambiar los roles que parece que tenemos asignados!

Y encima a veces te expones a la crítica, porque si te lanzas, ya habrá quien se crea que es “por algo”, quien te diga que eres “demasiado liberal”, quien se piense que por eso, te acuestas con cualquiera… Y te tachan y te ponen la etiqueta “esta es la lanzada” de porvida.

Y también, cómo no… te expones al rechazo. Me acuerdo de aquel maldito el día en que me lancé y llevé la iniciativa. Para una vez que me atrevo, no le hago caso a mis miedos y paso del qué dirán, el tío me dijo que no ¡y qué mal me sentó! como si se me hubiera caído el mundo! ¡Como si fuera imposible! Y todo, por las ideas fijas que tenemos sobre esto del ligue, de que ellos tienen que llevar la iniciativa, de que siempre están dispuestos a ligar y que parece que los tíos nunca dicen no… pero de eso nada. Ellos tampoco están todo el día dispuestos! Y un no no significa una derrota, ni que valgas menos, no es una tragedia tampoco!!

En aquel momento se me cayó el mundo al suelo, sí, es verdad. Pero luego he recapacitado y me he dado cuenta de que si llevas la iniciativa, pues evidentemente te expones a que salga bien… y a que salga mal.

¿Pero por qué no practicar más?¿Por qué quedarme esperando, si él me gusta? ¿Por qué quedarme con ganas… si quiero?

Tengo que practicar más, esto de saber lo que quiero, no escuchar las voces del miedo, o la crítica… e ir a buscar yo misma lo que quiero!!!

Este post está escrito basado en la discusión generada en un grupo de encuentro realizado con chicas jóvenes de 24 a 27 años en el Módulo de San Inazio (Bilbao). 


07/09/19
  • 1
  • 3
  • 4