Askotan ekarri dugu web gune honetara hurrengo esaldia: izendatua ez dena ez du izanik. Gauzak identifikatu eta ikusiak izateko izendatuak izan behar dute. Hauxe da askotan esan dizueguna lengoiai sexistari buruz, adibidez. Baina gaurkoan ez gatoz gai horrekin. Gaurkoan beste batekin gatoz. Hilerokoarekin. Eta zergaitik diogu izendatua izan behar dela? Ez da txantxa! Nire amak adibidez hilerokoarekin nagoela galdetzeko gaixorik nagoen galdetzen dit. «Gaixorik? Ez, bakarrik hilerokoarekin nago, ama». Aspaldi entzun nituen bestelako hitzak ere. Moskuko lehengusina bezalako eufemismoak. Zergaitik eskutatu? Zergaitik gure gorputzean hilabetero gertatzen den zerbait misterioz, nazkaz, lotsaz bete?
Gogoratu dezagun Erika Irusta-k zioena gure web gunean:
¿PORQUÉ TANTA NEGATIVIDAD EN TORNO A LA MENSTRUACIÓN?
La regla es motivo de vergüenza y mofa para muchxs. En casa y en el insti nos lo habrán explicado con más o menos detalle pero la verdad es que no apetece nada tener que ser tan diferente (diferente con respecto al otro, a los chicos). Tener la regla provoca una serie de cambios que ni sabemos manejar ni nos explica nadie. Nuestras hormonas se vuelven locas nos dicen y ya. Nada más. ¡Ah! ¡Sí! Que nos podemos quedar embarazadas así que ¡cuidado! Todo son, de nuevo, definiciones de un cuerpo genérico de mujer definido ¿adivináis quién lo define? Sí, lxs otrxs: expertxs, profes, libros de ciencias, anuncios de compresas, Hablar de la regla nos suele dar vergüenza y es mejor que no se note ni nadie se entere porque siempre puede haber un comentario que toque mucho la moral. Todo esto, además, puede venir con fuertes dolores y con la angustia de imaginarse años y años así. Cuando nos viene la regla la carta de presentación es un desastre y aprendemos que esto es lo que nos toca por ser mujeres. Así que ser mujer es un asco. Pues sí, en esta sociedad definida por el otro, lo es. Sobre nosotras caerá la responsabilidad de cuidarnos en lo que a sexo se refiere (cuando cuidarse y ser cuidada es la base de todas las relaciones sexuales), de tener una buena higiene, de hacer que ni se note ni se vea. Nuestro cuerpo, de nuevo, como algo sucio, algo incontrolable, algo traicionero. Esto hace mucho daño. Tanto que comenzamos a ocultarnos, a no querer que nadie nos vea así, a buscar gustar al otro para, al menos, gustarnos más (o disgustarnos menos) a nosotras mismas.
Berriro elkarrizketa osoa irakurri nahi baduzu, sakatu hemen.
Erikaren hitzak irakurtzean gogora etorri zait nire aitak esandako lehenengo hitzak: kontuz mutilekin. Momentu hortara arte ez zidan inoiz mutilen inguruko arriskurik kontatu. Bapatean agertu ziren. Odola hasi eta arriskua sortu. Berriro ni erantzule zerbait gertatzen bazen. Kontuz ibili mutilekin… Ni berriro besteen erantzule izan behar al dut?
https://youtu.be/8Q1GVOYIcKc
Eta pixkanaka ikasten duzu (baina, horrela irakasten dizutelako) hilerokoaren kontu hori mitoetaz ere inguratuta dagoela. Ezin zarela bainatu, ezin dezakezula kirolik egin, maionesa egiten baduzu mozten dela… Horrelakoak entzun ditut, bai! Kar, kar! Eta bainatzearena? Ze demontre da hori? Zelako presioa… ezin naiz bainatu baina ez da nabaritu behar hilerokoa dudala eta kolonia usaina daukaten konpresez mozorratzen dut nire hilerokoa, ez nabaritzeko. Ezin baita nabari hilerokoaren zaudela. Ba Erika Irustan esaten duen moduan, oso garrantzitsua da zure hilerokoaren usaia ezagutzea ere, infekzioak izan ditzazkezu eta.
Odola da bakarrik. Gure gorputzak izuritako odola, gure gorputzaren parte den odola. Gure gorputzak maite behar ditugula esan dugu askotan, ba gure gorputza maite dugun bezala, gure hilerokoa ere maite behar genuke. ¡Yastalalista! Esango dute batzuk. Min ikaragarria ematen didan zerbait maite behar al dut? Hori ez da maitasun sanoa! ;-]. Ba bai, maite. Azkenean gure baitan dagoelako, eta ezagutu behar dugulako, hilerokoak gure gorputzaren inguruko informazio asko ere ematen digulako. Eta maite ez badut, behintzat, berarekin ondo eraman. Eta badakigu batzutan zaila izan daitekeela.
Zergaitik ematen du hainbeste nazka orduan? Odola ez digu nazkarik ematen, egia esanda. Ikusi al duzue Sense 8? Hilerokoaren gaia bitan ekarri dute lehenengo denboraldian. Batean Litok pairatzen zituen hilerokoaren sintomak Sun-ek hilerokoarekin ere zegoelako. Ondo legoke beste baten lekuan jartzea, beste batek sentitzen duena sentitzea. Enpatia pixka bat izatea azken finean… Baina hilerokoak ematen duen nazkarekin jarraituz beste egoera gogoratu dut. Amanitaren amaren etxean daude Nomi eta Amanita bera. Bapatean FBI, CIA, edo denadelakoa agertzen da etxean eta Nomik ospa egin behar du. Amanita ere atxilotua izan daiteke. Komunean sartzen da, polizia bat ate joka duen bitartean. Merkromina hartu, tanpoia hartu, eta hilerokoarekin dagoela antzezten du poliziaren aurrean Ey! Tanpoia aldatzen nengoen!. Atea botatzeko begirunerik izan ez duen pertsona bat odoleztatutako tanpoi baten aurrean joaten da! Kar kar kar! Eta gero Quentin Tarantinoren pelikulak arazorik gabe ikusten ditugu Beldurra berriro, ezezagunari, desberdinari beldurra. Mitoz ingurutu behar da ezagutzen ez dena. Berriro emakumeen gainean inposaketak jartzeko. Gure gorputzea geurea ez dela berriro esateko Ba, sentitzen dugu (egia esanda ez dugu batere sentitzen) jaunandreak gure gorputza geurea da, eta nire hilerokoa neurea da!
Post hau Erika Irustaren hitzekin amaitu nahi dugu (Erika Irustaren El camino rubí web gunea irakurri hilerokoaren inguruko informazioa jaso nahi baduzue).
Chicas,
Vuestro deseo y vuestro cuerpo es vuestro. De nadie más. Descubridlo, conocedlo, gozadlo y compartidlo con gente que os guste y os cuide y os aporte algo chulo, único. Apoyaos, cuidaos y protegeos las unas a las otras. Nosotras estamos aquí para vosotras. No estáis solas.
Eta zuen hilerokoa hobeto ezagutzeko… Hona hemen antolatu diren bi ekintza!
Ermuan:
ZIKLOAN BUELTAKA tailerra. Informazio gehiago ezagutzeko sakatu hemen.
Basaurin:
ERREGELARIK GABEKO ERREGELA ikastaroa. Informazio gehiago ezaguteko sakatu hemen.