Bizitza musikarik gabe ez dut imajinatzen. Izugarri gustatzen zait musika. Ahal dudan musika guztia entzuten eta disfrutatzen saiatzen naiz. Cumbiarako egunak ditut, baina baita pop, rock, rap… egunak ere. Eta kontzertuetara joatea ere izugarri maite dut. Taula gaineko taldearen abestia abestuz, burua mugituz, gorputza soinuaren uhinek mugituta. Eta bapatean nire kontzientzia feminista piztu eta taula gainean zelako taldeak diren, zelako letrak entzuten ditudan, nire inguruan dagoen jendea nolako portaera duen analisatzen hasten naiz. Ai ama, kontzientza feminista bihurrikeritan. Eta taula gainera begiratuta beti dago pentsamendu hau nire buruan… zenbat emakume daude momentu honetan taula gainean? Edota heteroarauaren barruan sartzen ez diren gorputzak? Musika festibaletara joatea ere atsegin dut, eta kartela begiratzean beti egiten dut zenbaketa berdina… zenbat emakume edo gorputz ezberdinak… imajinatuko duzue erantzuna.
Eta lan horretan berdin du heavy, rap, udalerriko jaietako kontzertu, gaztetxeetako kontzertu, indie, pop, reaggeton… den ala ez. Bertsolaritzan ere. Ez goaz hemen ezer berririk esatera.
Beraz… musika eredu guztietan gertatzen bada, leku guztietan…ezin du kasualitatea izan.. Ez da kasualitatea!
Eta kasualitatearekin jarraitzen dugu… kasualitatea al da ere bertsolarien %15a bakarrik emakumezkoak izatea?
Amaitzeko bideo hau utzi nahi dizuegu. Lasaitasunarekin ikusi, entzun… Uxue Alberdi-k umoreaz, lotsagabekeriaz, neutrotasuna, panpinei buruz hitzegiten digu.
Bertsolaritzan ere nolako bertsolaritzan emakume ereduak dauden azaldu digu Uxue Alberdi-k bideo honetan. Emakume izatearen kontzeptu hori eraikia izan denez… deseraiki dezakegu! Beraz, goazen berri bat berreraikitzera!!!
Bertsolaritzan ere Beldur Barik Jarrera agertuz!