Categoría: <span>Sexualitatea</span>

EMAKUMEON ORGASMOA(K). Abuztuak 8, Orgasmo Femeninoaren Nazioarteko Eguna.

Andrea Bosch Alfaro

Ordenagailuan idazten nabil, pozik eta liluratua. Hegazkin baten leihatilaren ondoan eserita nago, eta kristaletik begiratzen badut, kotoizko kapa handi bat aurkitzen dut nire oinen azpian. Zerua urdina baino ez da, eta eguzkiak hainbesteraino itsutzen du non begiek min ematen didaten begirada luzaroegi mantentzen badut. Beherago, askoz beherago, mendiak eta etxe ñimiñoak daude. Nire ustez, horietakoren batetik irakurriko duzue testu hau, eta sakonki espero dut zuen gustukoa izatea.

Gaur, abuztuak 8, Orgasmo Femeninoaren Nazioarteko eguna den honetan, gorputz honi, pentsamendu hauei, dagokien gaian pentsatzen dut: orgasmo femeninoa.

«Ez da oso desberdina hegazkin bat hartzea eta masturbatzea», esaten diot neure buruari, atzo bizi izan nuen momentu intimoa gogoratuz, neure gelan bakarrik masturbatuz. Hegazkinean sartu aurreko orduak, etxetik maleta eskuan duzula irteten zarenean, etxera pauso erabakigarriz joatearen antzekoa da, pentsatuz ohean etzango zarela, ateko kisketa botako duzula eta plazerez gora hegan egingo duzula.

Emakume baten eskua liburu baten tartetik ageri da, bulba irudikatu dezakegu buruan.

 

Nire lehen aldia neure buruarekin

Masturbatu nintzen lehen aldian 13 urte nituen. Gogoan dut nire familiari agur esan, nire gelan sartu, argia itzali eta maindire artean sartzea. Polita izan zen, baina errudun sentitzen nintzen eta ez nekien nora iritsiko nintzen. Bulba gainetik, behatzaren bat bagina barrutik, eta sentitzen ari nintzen plazerak arnasa geldiarazi ninduen. Orduan masturbatzeari utzi nion. Ikaratu egin nintzen eta ez nuen jarraitu.

Urtebete geroago hasi nintzen lagunekin hitz egiten eta nire konfiantza-zirkuluarekin esperientziak partekatzen.

Nire lagunekin sexualitateaz hitz egitea, nire esperientzia bakarretik hitz egiten ari naiz, ez baitu zertan berdina izan, nire gorputza erruz eta lotsaz bizitzetik salbatzea izan zen. Samurra izan zen eta, batez ere, dibertigarria izan zen gure artean genituen zalantza guztiak partekatzea.

Nire lehen sexu-heziketa institutuan jaso nuenean, 15 urte nituen eta modu anonimoan erantzun behar izan genuen masturbatzen baginen. Emaitza: 10 gizonetik 10 masturbatzen ziren, 10 emakumetik 2 bakarrik. Bere ondorioak aterako ditu bakoitzak, inoiz ez dut jakingo hori egia izan zen ala ez. Emakumeok lotsa handiagoz bizi genuen sexualitatea jendaurrean.

 

 Sexu-ibilbidea

Sexologiaren historia aztertuz gero, hamaika adibide jar ditzakegu emakumeen sexualitatea hain ikusezina zergatik izan den eta oraindik ere zergatik den ulertzeko, baina adibide bakar batekin nahikoa izango da ulertzeko: Antzinako Grezian homosexualitatea ondo ikusia zegoen, hau da, gizonek beren emazteak izan arren, ezin hobeto ikusita zeuden harremanak homosexualak. Baina ez harreman homosexual guztiak: gizonenak bakarrik. Emakumeen sexualitatea ez zen existitzen, eta baten bat onartuta bazegoen, prostitutena zen, gizonen nahiak asetzen zituena, nola ez.

Gaur egun oraindik ere, gizonekin sexualitateari buruz hitz egiten dudanean, gehienek elkarrizketa hipersexualizatzeko joera dute, eta emakumeekin, berriz, lotsa dagoela sentitzen dut, baina gero eta oztopo gutxiago ikusten ditut. Ondorioa: sexualitateari buruz hitz egitea konplexua da oraindik ere, eta hala izaten jarraituko du, baldin eta hezkuntzan sexu-hezkuntza integral eta transbertsal baten alde borrokatzen ez badugu.

Nire sexu-esperientzian, orgasmora iristeko helburu bakarrarekin sexu-harremanak izan dituzten pertsonak aurkitu ditut, gugandik espero zen hori barne-hartu eta onartu izan bagenu bezala. Baita orgasmoan hain zentratuta ez baina genitaletan bakarrik oinarritutako desio sexualak asetzea bilatzen zutenak ere.

Bada ere laztanez nire gorputzaren atal guztiak zeharkatu dituena, eta orgasmorik egon den ala ez, ez da aurrez pentsatua izan. Nire gorputzari ongi iruditzen zaio orgasmoa ez bilatzea sexu-topaketaren helburu edo helburu gisa, baina atsegin dut orgasmoa(k) edukitzea, plazer eta justiziagatik. Zergatik? Emakumeon sexualitatea eta orgasmoa askapena eta harrotasuna direlako.

Argi ezberdinekin 'Orgasm' hitza irakurtzen da.
Photo by Serge Kutuzov (Unsplash).

 

Laburbilduz:

  • Orgasmoak ez du zertan izan sexu-topaketaren helburu bakarra.
  • Nire sexu-esperientziaren kasu gehienetan, harremana amaitutzat ematen zen gizonak orgasmoa zuenean. Orain zorionez ez da horrela, kontzientzia handiagoa dugu eta feminismoa, berdintasuna, errespetua eta komunikazioa antzematen dira sexu-topaketetan.
  • Garrantzitsuena ez bada ere, eskubidez orgasmatzea aldarrikatzen dut, nahiko ikusezin izan dira orain arte gure plazer-oihuak.

Nork bere gustu eta lehentasun sexualak aurkitu eta ulertzea da sexualitatearen biderik politena. Ederra da gorputzak zein ezberdinak diren eta bakoitza zein ezberdinak garen deskubritzea.

Gora orgasmoak eta gora errespetuzko sexu-topaketak!

Mugarik gabe, patroiei jarraitu gabe eta gorputzak une bakoitzean eskatzen diguna entzuten.

Gora gu! Gora emakumeon orgasmoak!

 

GAIAREKIN LOTUTAKO LOTURA INTERESGARRIAK:

Liburuak:

Bideoa:

Jolas erotikoak:

Temazoak:


10/09/21

EKAINAK 28

Emakume feminista gazte baten bizipenak eta harrotasuna

16 urte ditut, eta Maialeni, nire lagun onenari, kontatu diot azken aldian Oihanek urduri jartzen nauela, Historiako klasean pixka bat aurrerago esertzen den neskak. Baina urduritasun ona, hau da, gustatzen zaidala. Begiratzen diodanean oso politta iruditzen zait eta esaten duen guztia oso interesgarria da, emakume argia da; baina «zer esan nahi du urduritasun honek? Oihanek erakartzen nau edo emakumeek erakartzen naute?”, galdetzen diot nire lagunari eta berak erantzuten dit: «Zer axola du horrek?”. Niri gehiago kostatu zitzaidan gogoeta horretara iristea.

Urteak joan eta urteak etorri, nire sexu-orientazio heterosexualarekin jarraitzen dut, bi urte daramatzat nire mutil-lagunarekin harremanetan, eta momentuz, ez nau emakume batek erakarri Oihanek egiten zuen bezala. Bapatean, unibertsitateko autobusean berriro ikusten dut, eta hara! Asko gustatzen zaidala berresten dut. «Zer gertatzen da hemen?» galdetzen diot neure buruari berriro.

Donostiatik Bilbora egiten dut salto, eta nolako salto ederra gainera! Imajinatzen ez ditudan aukerak agertzen zaizkit begi aurrean. Emakume feministak ezagutzen ditut, emakume lesbianak, identitate ez-binarioa duten pertsonak, eta aurretik planteatu ere ez ditudan aukera amaigabeak agertzen zaizkit. Jakina, nire institutuan ia denak heterosexualak ziren (edo hori uste nuen nik behintzat) eta ordura arte ez nuen nire orientazioa planteatzeko aukerarik izan. Gerora heteronormatibitatea zer den ikasi dut.
Bilbon nagoela, izateko, sentitzeko eta bizitzeko modu gehiago badaudela konturatzen naizenean, aukera berriak bizi nahi ditut, eta lesbianen lehen gaualdi poetikora apuntatzen naiz. Bertan, neska batek sakon begiratzen nau eta tonu bereziarekin garagardo batera gonbidatzen nau. Niri hankak dardarka jartzen zaizkit. Atzera begiratuz, LGBTIQ+ kolektiboan murgildu nintzenetik gogoratzen dudan unerik gozoenetako bat da momentu hura.

Gaur, 2020ko ekainaren 28an, Harrotasunaren aldeko manifestaziora noa Bilbon. Bost urte daramatzat harreman sexual-afektiboak izaten emakumeekin, eta 4 dira gaurko egun honetan harrotasun amaigabearekin bizi ditudan manifestazioak. 

Baina gaur galduta nago berriro. Oso lesbiana nintzen, bollera, zin dagizuet, eta ez nuen imajinatzen gizonekin harremanak berriro izango nituenik. Baina gizon batekin maitemindu berri naiz, beraz, armairutik irten eta berriz ere arazoren bat edo beste sentitzen dudan arren, oso ZORIONTSU naiz. Pozik nago aske sentitzen naizelako, nere buruari edozein pertsonarekin maitemintzen uzten diodalako, edozein sexu-generotakoa izanda ere.

Gaur manifestaziora libre noa, aske sentituz, urte osorako maitasuna ematen didaten lagun taldearekin. Heterolesbianabisexualpansexual, ez dakit zer naizen.  Eta nori axola zaio? Y A QUIÉN LE IMPORTA (lo que yo haga, laralalala…).

GORA HARROTASUNAREN EGUNA!

LGTBIQ+ gaia jorratzen duten erreferentziak:

Abestia: Izan zu zeu. La Basu.

Azalpen-bideoa: ¿Qué es la bisexualidad? ¿pan-bi…? Reflexiones sobre Bifobia y + por Psico Woman y Elisa Coll.

Liburua: ¿Por qué ser feliz cuando puedo ser normal? Jeanette Winterson-ek idatzia.

Filma: CAROL, Todd Haynes-ek zuzendua.

Antzezlana: Elisa y Marcela.

Persona envuelta en la bandera LGTBIQ


30/06/20

Yes, We Fuck!

Aniztasun funtzionala duen emakume baten bizipenak eta begiradak.

Eta bai, horrela hasiko naiz.

Guk ere txortan egiten dugu. Larrua jotzeko gorputz eta modu desberdinak daudela kontutan hartzen ez duzuen arren. Nahiz eta dibertsitate funtzionala duten pertonek larrua jotzea zaila dutela imajinatu.

Pertsona sexuatuak garela ahaztu egiten duzue, eta, beraz, zuek bezala, gure premia sexualak eta afektiboak ditugula. Hementxe da non min egiten duten begiradei buruz hitz egitera paratzen naizen. Ezberdintzen gaituzten begiradak dira horiek, eta desberdin begiratzen gaituztenak, begirada epaitzaileak, bazterretan uzten gaituztenak.

Gizarte-iruditeriak ez dio gizartean dugun presentzia normalizatzeko eskaerari erantzuten. Eta are gutxiago onartzen du guk ere gure sexualitatea bizi dugula. Sexualitate horri betoa jartzen dio, eta, gainera, paternalismoz tratatzen da.

Bitxia da entzutea aniztasun funtzionala duen bikote bat ikusten duzuenean: «ze polita, maitasuna aurkitu dute».  Eta aldi berean, ukatzen gaituzue. Ez duzue zeuen burua gurekin harreman batean ikusten, aniztasuna ez baita erakargarria. Eta hona hemen ezustekoa! Aniztasuna bada erakargarria. Estereotipikoa dena ez duelako zertan beti erakargarria izan behar. Gorputz guztiak dira erakargarriak eta gureak ere bai. Begiradak dira erakargarriak, konektatzeko moduak, elkarrizketa interesgarriak, biek ala biek behar ezberdinak izatea. Izan ere, bi noranzkoetan konektatzea erakargarria da.

Eta seguru aski, zeuen buruari galdetuko diozue: zer da bi noranzkoetan konektatzea? Bi norabideetan konektatzea, zurekin egon nahi duen pertsona hori mundu ezezagun batean murgiltzean datza. Komunikazioa, egiteko modua eta jarduteko modua elkarren ahaleginetik egitea. Aniztasunaren onarpena praktikara eramatea da, paternalismoa alde batera utziz eta pertsonen arteko harremanak normalizatuz. Alegia, alde batera uztea nire aniztasun ez-normatiboa, eta, aldi berean, onartzea.

Nire aulkia nire parte delako, baina ez da ni. Nire gorreria, nire parte delako, baina ez da ni. Nire itsutasuna nire parte da, baina ez da ni. Nire paralisia nire parte da, baina ez da ni. Izan ere, nire aniztasun intelektuala nire zati bat da, baina ez da nire guztia.

Aurre egin behar diezue ni beste edozein emakume bezala ikustera eragozten dizkizueten oztopoiei. Aniztasun funtzionalen bat dugun emakumeok maitatzeko gai gara, larrua jotzeko gai, gauza anitz sentitzeko gai gara, ulertzeko gai gara, independenteak izateko gai gara eta, aldi berean, harreman afektibo-sexualak izateko gai gara.

Nik ez diot aniztasunari beldurrik, zuk beharbada bai.

Yes, we fuck! Niri ere gustatzen zait larrua jotzea, eta zuk adina gozatzen dut plazer sexualaz. Ezetz uste baduzu, arazoa zuk duzu, ez duzu uste?

GAI HONEKIN LOTURIKO ERREFERENTZIAK:

Dokumentala: Yes, we fuck! 

Abestia: VIVAS, Mujeres con discapacidad intelectual cantan por la igualdad.


16/06/20

Koloreztatzen

07/11/19

DENA EZ DA METAFORA

[youtube]https://youtu.be/ol_M0SqvYEA[/youtube]

Maddi Olazagoitia
Amaia Rojo
Maialen Sorzabalbere

3. kategoria / 3ª categoría

Biolentzia matxistaren aurpegi desberdinak lantzen dituen bideo gordina, feminismoaren erronka berriak oinarri. Behin baina gehiagotan ikusi beharreko bideoa, hausnarketarako bideoa. Irudi bakoitzaren atzean ezkutatzen den mezua garrantzitsua da egungo errealitatearen interpretaziorako. Donostiako hiru emakume gazteren ikuspegitik egindako kritika. DENAK DU ZENTZU BAT, BILAZAZU, BAINA DENA EZ DA METAFORA.


13/11/19

Adinaren estereotipoak

06/11/19

Beldur barik: harreman sexualak eduki baino lehen…

13/11/19

Guztiok diskriminazioaren kontra

06/11/19

Lotsa barik

05/11/19
  • 1
  • 2